Η Ιστορία της Φέτας

Posted by at 11 September, at 17 : 09 PM Print

ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ ΤΖΙΝΑΣ ΚΑΛΛΙΤΣΗ

Το Νο1 τυρί της Ελλάδας από πρόβειο γάλα συντηρημένο σε άλμη, μέσα σε βαρέλια ξύλινα ή τενεκέδες. Λευκό τυρί με ελαφρά ξινή γεύση. Τρώγεται αυτούσιο συνοδεύοντας φαγητό ή φρούτα. Μαγειρεύεται σε πίτες ή μαζί με κρέας και κοτόπουλο.

Η πρώτη αναφορά στην τυροκομία γίνεται από τον Όμηρο στην Οδύσσεια. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Κύκλωπας Πολύφημος εξέτρεφε πρόβατα για το γάλα τους. Φυλάσσοντας το γάλα μέσα σε δοχεία φτιαγμένα από την προβιά των προβάτων, διαπίστωσε ότι το γάλα «έκοβε» και γινόταν στερεό και βρώσιμο. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησε να παρασκευάζει τα τυριά του που τα άφηνε να ωριμάσουν στη σπηλιά του.

Σύμφωνα πάλι με την ελληνική μυθολογία, οι θεοί του Ολύμπου δώρισαν στους ανθρώπους την τέχνη της τυροκομίας. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το γάλα ιερή τροφή, γιατί όταν ο Δίας ήταν μωρό, τον έκρυψε η μητέρα του Ρέα σε μία σπηλιά για να τον γλιτώσει από τον πατέρα του Κρόνο. Εκεί ο Δίας ανατράφηκε από το γάλα της ιερής κατσίκας Αμάλθειας. Κι ο Δίας στη συνέχεια, όταν έγινε ο αρχηγός του Δωδεκάθεου, προκειμένου να θρέψει τον γιο του Ηρακλή με θεϊκό γάλα, ώστε να γίνει αθάνατος, προκάλεσε τον κατακλυσμό του ουρανού με γάλα και έτσι γέμισε ο ουρανός με Γαλαξίες.

Στο Βυζάντιο η φέτα ονομαζόταν «πρόσφατος» ενώ το όνομά της προέρχεται από τη λατινική λέξη «offecta» που σημαίνει «κομματάκι». Αυτό το όνομα για το συγκεκριμένο τυρί, αναφέρεται για πρώτη φορά το 17ο αιώνα. Για πολλούς αιώνες η φέτα ήταν γνωστή μόνο στον Ελλαδικό χώρο και μετέπειτα στην ευρύτερη περιοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η μετανάστευση των Ελλήνων στις αρχές του 20ου αιώνα σε χώρες της Ευρώπης, των ΗΠΑ και την Αυστραλία, βοήθησε στη διάδοση της φέτας και την κατέστησε ένα από τα πιο διάσημα και περιζήτητα τυριά παγκοσμίως.

Η φέτα παρασκευάζεται από αιγοπρόβειο γάλα και είναι αποτέλεσμα της ζύμωσης που υφίσταται το γάλα όταν βρεθεί στις κατάλληλες συνθήκες. Η φέτα ωριμάζει σε υγρό άλμης για δύο μήνες. Από τη στιγμή που απομακρυνθεί από την άλμη, η φέτα χάνει μέρος των υγρών της και γίνεται πιο συμπαγής. Η φέτα έχει άσπρο χρώμα και αποθηκεύεται συνήθως σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια. Η σκληρότητα της φέτας ποικίλει από σκληρή έως και πολύ μαλακή. Αναλόγως διαφέρει και η γεύση της. Διαθέτει ξεχωριστή γεύση ανάλογα με την περιοχή που παράγεται, κι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα κοπάδια τρέφονται με διαφορετικά είδη χλωρίδας, καθώς βόσκουν ελεύθερα.

Παρόμοια τυριά παρασκευάζονται σε όλη τη Βαλκανική. Μέχρι την πρόσφατη κατοχύρωσή της παρασκευαζόταν με αυτήν την ονομασία και σε άλλες χώρες, ενώ ευρέως διαδεδομένη ήταν και η φέτα από αγελαδινό γάλα. Από την κατοχύρωσή της όμως ως Π.Ο.Π. δεν επιτρέπεται τυρί που περιέχει αγελαδινό γάλα και δεν έχει παρασκευαστεί στην Ελλάδα να ονομάζεται φέτα. Οι περισσότεροι παραγωγοί υιοθέτησαν επίσημα τον όρο «λευκό τυρί».

Τα τελευταία χρόνια, γαλακτοβιομηχανίες διαφόρων χωρών προκειμένου να αυξήσουν το μερίδιό τους στην αγορά παρασκευάζουν, απομιμήσεις ελληνικών παραδοσιακών τυριών μεταξύ των οποίων και φέτας. Συχνά μάλιστα για να πείσουν τους καταναλωτές ότι τα προϊόντα τους έχουν σχέση με την Ελλάδα, χρησιμοποιούν στη συσκευασία τους ελληνικά ονόματα, τοπωνύμια και παραστάσεις που παραπέμπουν στην Ελλάδα, Μια πρακτική που εκτός του ότι είναι αντιδεοντολογική και παράνομη, δημιουργεί σύγχυση στον καταναλωτή και δυσχεραίνει το διεθνές εμπόριο.

ΜΠΟΥΓΙΟΥΡΝΤΙ

Χριστόφορος Πέσκιας

Η λέξη μπουγιουρντί σήμαινε αρχικά την έγγραφη διαταγή αξιωματούχου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Είναι όμως και αυτός ο πικάντικος μεζές της σαλονικιώτικης κουζίνας.

Μερίδες: 6

-200 γρ. φέτα, σε ένακομμάτι

-100 γρ. κασέρι(προτιμότερο πικάντικο π.χ. Σοχού ή Ξάνθης), τριμμένο

-2 ντομάτες, σε κυβάκια

-1 πιπεριά κέρατο καυτερή, σε λεπτές φέτες (με τα σπόρια)

-ελάχιστο μπούκοβο

-1 κουτ. σούπας φύλλα φρέσκιας ρίγανης, ψιλοκομμένα – ή 1/2 κουτ. σούπας ξερή, κοπανισμένη

-30 ml ελαιόλαδο

Για να ετοιμάσουμε το μπουγιουρντί, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200°C.Σε ένα μικρό πυρίμαχο σκεύος βάζουμε τη φέτα, από πάνω την ντομάτα, την πιπεριά και το μπούκοβο.

Καλύπτουμε με το κασέρι και ψήνουμε για περίπου 15 λεπτά ή μέχρι να λιώσουν τα τυριά.

Πασπαλίζουμε με τη ρίγανη, περιχύνουμε με το ελαιόλαδο και σερβίρουμε.

HOME PAGE ,

Related Posts

Comments are closed.