ΑΔΙΑΚΡΙΤΩΣ – Μάρτιος 2016

Posted by at 4 April, at 11 : 39 AM Print

Το ερώτημα του… μικρομεσαίου εμένα…

Εγώ λοιπόν ο συνταξιούχος, παππούς από τη… Χίο, καθημερινά βασανίζομαι από ένα ερώτημα, που τώρα τελευταία με απασχολεί πολύ, πάρα πολύ, θα έλεγα… και είναι το παρακάτω, αδέρφια…

Πως γίνεται η Ελλάδα να «ζει» σήμερα με 370 δις χρέος, συν 80 δις που πήραμε από τον ELA (θυμάστε εκείνα… τα βδομαδιάτικα με τις τράπεζες), συν 85 δις, που θα πάρουμε φέτος για το τρίτο μνημόνιο, σύνολο 445 δις δημόσιο χρέος, συν 70 δις που πήραμε για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών τα 6 τελευταία χρόνια, με «κλειστές» σχεδόν σήμερα τις τράπεζες (βλ. Capital Controls) και με αποθεματικά Τραπεζών μικρότερα από 120 δις; … και δεν θα μπορούσαμε το 2009 να ζήσουμε με χρέος μόνο 170 δις, με αποθεματικά τραπεζών πάνω από 260 δις, χωρίς Capital Control, με ικανότητα μεγάλη χρηματοδότησης έργων και επιχειρήσεων και με 3600 επί πλέον επιχειρήσεις που τώρα έχουν φύγει από την Ελλάδα και με ανεργία μεταξύ 9-11%, έναντι του 28% που έχομε σήμερα, δηλαδή 1.000.000 παραπάνω φορολογούμενους και ασφαλισμένους; …

Και το επόμενο αναγκαίο ερώτημα, αδέρφια, είναι, … πως και πότε θα πληρωθούνε όλα αυτά τα δισεκατομμύρια, όταν έχομε ένα εκατομμύριο λιγότερους εργαζόμενους, μηδενικές επενδύσεις (έχουν μείνει η COSCO, η Coca Cola και η Microsoft, που είχε φέρει ο Καραμανλής με χίλια βάσανα) και όταν όλες οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες έχουν χάσει το 100%, επαναλαμβάνω το 100% τις αξίας τους; … Με άλλα λόγια είναι κι΄ αυτές χρεοκοπημένες; …

Ευτύχιος: Άσε καλύτερα να τετραγωνίσουμε τον κύκλο δικέ μου…

Ένας πόλεμος υπερ. και κατά Δικαίων και Αδίκων…

Σε ένα τριγωνικό μέρος εδάφους μεταξύ Τουρκίας Συρίας και Ιράκ, που έχουν καταλάβει οι τρομοκράτες του ISIS και που το ονομάζουν δικό τους κράτος, γίνεται σήμερα ένας πρωτόγνωρος πόλεμος επί δικαίων και αδίκων….

Πέντε χώρες του δυτικού κόσμου και άλλες τόσες τις μέσης Ανατολής έχουν εγκλωβιστεί εκεί σε έναν πόλεμο χωρίς σύνορα, μακριά από τις συνθήκες και τα δίκαια πολέμου, οι μεν τρομοκράτες προσπαθώντας να κάνουν ένα δικό τους κράτος, οι Σύριοι να κρατήσουν το κράτος και την κυβέρνησή τους, οι Αντάρτες Σύριοι να ανατρέψουν την κυβέρνησή τους, οι Κούρδοι να προστατέψουν τα εδάφη τους, οι Τούρκοι τα Σύνορά τους και πάει λέγοντας.

Οι Δυτικοί τώρα, όλοι εναντίον, φυσικά, των τρομοκρατών, αλλά άλλοι θέλουν να παραμείνει ο Ασσάντ στη Συρία, άλλοι να φύγει, άλλοι να φύγουν οι Κούρδοι, άλλοι… να μείνουν οι Κούρδοι και στη μέση… οι νοικοκυραίοι!… Αυτοί δεν θέλουν τίποτα απ’ όλα αυτά. Θέλουν να μπορούν να ζουν στο τόπο τους. Να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και οι νέοι να φτιάξουν τη ζωή τους! Αυτοί είναι οι Σύριοι, γιατροί, δικηγόροι, εργάτες, άνεργοι,… οικογένειες!

Αυτοί οι τελευταίοι βλέπουν λοιπόν καθημερινά και ακούν τις σφαίρες μπροστά και δίπλα απ’ τα σπίτια τους και αισθάνονται τις βόμβες των βομβαρδιστικών πάνω στις στέγες και τις ταράτσες των σπιτιών τους!…

Αυτοί είναι οι πρόσφυγες, που τρέχοντας με τα μωρά στην αγκαλιά τους φεύγουν απελπισμένοι αφήνοντάς πίσω το βιός τους, και τα σπίτια τους, σκορπώντας στην έρημο και πνίγοντάς στο Αιγαίο τα όνειρά τους. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που δυστυχώς δεν θέλουν να δούνε και να ακούσουν πολλοί άνθρωποι, πολλά κράτη!…
Οι πρόσφυγες!…

Σ’ αυτόν τον κυκεώνα βρέθηκε η Ελλάδα μας, σε μια από τις πιο δύσκολες συγκυρίες των χρόνων!… Χωρίς χρήματα, με κακίστη ψυχική διάθεση, λόγω των προβλημάτων που κάθε οικογένεια Ελληνική, τις μέρες αυτές αντιμετωπίζει … και όμως εκείνος ο Ξένιος Δίας, εκείνη η μεγαλοσύνη, εκείνο το φιλότιμο, που αιώνες τώρα κουβαλάει μαζί της, άνοιξαν τις πόρτες, άνοιξαν τα συρτάρια, άναψαν τα τζάκια, να ταΐσουν, να ντύσουν και να ζεστάνουν αυτές τις ψυχές, που μια κακή ώρα, ένας παράλογος πόλεμος, ξέβρασε στις ακρογιαλιές των νησιών μας.

«Δεν μοιάζετε με κανέναν εσείς οι Έλληνες… δεν μοιάζετε με κανέναν» ψιθυρίζουν με σπασμένα Ελληνικά…οι πρόσφυγες!… Έκαναν νεκροταφεία τα χωράφια τους γι’ αυτούς τους ανθρώπους οι Νησιώτες, έβρεξαν τα ρούχα τους καταχείμωνα πέφτοντας στα νερά του Αιγαίου να τους απλώσουν ένα χέρι βοήθειας, ανθρωπιάς… σωτηρίας!

Είπε τα λόγια ο ποιητής… «Ελλάδα το Μεγαλείο σου τελειωμό δεν έχει»!…

Ευτύχιος: Εμείς κάναμε τον ύπατο των θεών μας, θεό της φιλοξενίας και την Εστία μας, θεά. Εμείς πρόσφυγες, στα πέρατα του κόσμου μεταφέραμε την Εστία (φωτιά) και το ομοίωμα του Δία και το… « Νόμπελ» της Ειρήνης, στις Αλεξάνδρειες, τα Βυζάντια, στις Νικαίες και τις Αντιόχειες που ιδρύσαμε. Εμείς κεράσαμε πολιτισμό και κόκκινο κρασί τον κόσμο, στο όνομα της Ειρήνης, γιατί αυτά τα κουβαλάμε όσο υπάρχομε και όσο θα υπάρχομε!…

Οι Αγρότες το παρατράβηξαν…

Ναι έχουν δίκιο, ότι τους ήρθαν όλα μαζεμένα. Ναι έχουν δίκιο γιατί τόσα χρόνια έπαιρναν την αγροτική σύνταξη και το θεωρούσαν κάτι φυσικό. Έπαιρναν τα δάνεια και μετά αυτά χαριζόταν, έπαιρναν τα επιδόματα και αυτά έγιναν ρουτίνα. Φόρους και εισφορές πλήρωναν ψίχουλα ή τίποτε.

Δεν μπορούσε να συνεχιστεί και τώρα, οι υπόλοιποι Έλληνες να πληρώνουν το 90% των συντάξεων και τις ιατροφαρμακευτικής ασφάλειας των αγροτών. Εδώ δεν έχουν δίκιο. Όπως επίσης δεν είχαν δίκιο όταν τους καλούσε ο πρωθυπουργός και δεν … καταδεχόταν να πάνε, όπως δεν έχουν δίκιο με τα τρακτέρ που έχουν, να κλείνουν δρόμους και να ταλαιπωρούν άλλους για… να κερδίσουν εκείνοι!

Ευτύχιος: Πάντα ήταν δύσκολο στον καλομάθητο… να κακομάθει κι’ αυτός!

uncategorized

Related Posts

Comments are closed.