Γιατί οι «πράσινες» πολιτικές ευνοούν τις Επιχειρήσεις

Posted by estiator at 5 October, at 07 : 09 AM Print

Του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ N. ΚΟΛΙΤΣΑ

ΚΑΘΩΣ φαίνεται, στην σημερινή εποχή, το κράτος έχει βάλει στόχο να μπλέκεται συνεχώς στα πόδια μας. Μερικά παραδείγματα αφορούν στην προσπάθεια κάποιων πολιτειών να καταργήσουν την προσμέτρηση του φιλοδωρήματος στον κατώτατο μισθό, την συνεχόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού, τους διαρκώς μεταβαλλόμενους υγειονομικούς κανόνες και πρόσφατα, την ανάληψη εκστρατείας που θα υποχρεώνει τα εστιατόρια να υιοθετούν «πράσινες πολιτικές». Παρόλο που δεν αρέσει σε κανέναν μας να δέχεται υποδείξεις για τον τρόπο που πρέπει να διοικεί την επιχείρησή του – ειδικά όταν οι υποδείξεις αυτές επηρεάζουν επί τα χείρω τα διαρκώς μειούμενα κέρδη μας – οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τις κρατικές παρεμβάσεις εκείνες που κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση.

Στην περίπτωση της κατάργησης της μισθολογικής προσμέτρησης των φιλοδωρημάτων, το κράτος  κινήθηκε σε τελείως λανθασμένη κατεύθυνση, όμως στην περίπτωση των πράσινων πολιτικών, κινείται σωστά.

Ας δούμε λοιπόν τι σημαίνει να υιοθετεί κανείς πράσινες πολιτικές και πώς οι πολιτικές αυτές μπορεί να ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα.

Οι πράσινες πολιτικές καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα και περιλαμβάνουν διάφορες δράσεις ή πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στη μείωση της ρύπανσης και της σπατάλης φυσικών πόρων και ενέργειας, της βελτίωσης του περιβάλλοντος και της μείωσης του ανθρακικού αποτυπώματος σε ολόκληρο τον πλανήτη. Για παράδειγμα, είναι αυτονόητο ότι συμφέρουν τα εστιατόρια υπηρεσίες που συγκεντρώνουν τα χρησιμοποιημένα λάδια από την κουζίνα δωρεάν ή ακόμη και αγοράζοντάς τα, διότι στην χειρότερη περίπτωση δεν κοστίζουν τίποτα, ενώ στην καλύτερη αφήνουν κέρδος. Εν τω μεταξύ, υπάρχουν προγράμματα σε πολλές πολιτείες που επιδοτούν την αντικατάσταση παλιών λαμπτήρων με λάμπες LED, εξοικονομώντας χρήματα από τα έξοδα ρεύματος, ενώ παράλληλα μειώνουν την κατανάλωση ηλεκτρισμού, αποφορτίζοντας τα ευαίσθητα ενεργειακά δίκτυα.

  Tο «πρόβλημα»… 

Στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως, τα εστιατόρια δυσανασχετούν στην ιδέα να αλλάξουν συμπεριφορές ή να εφαρμόσουν τεχνικές οι οποίες στοχεύουν στην προστασία του περιβάλλοντος. Παραδείγματος χάριν, για να γίνει ανακύκλωση των γυάλινων φιαλών μπύρας, συνήθως απαιτείται να τοποθετηθούν σε άδεια καφάσια και να διαχωριστούν βάσει ετικέτας. Πολλοί θεωρούν τη διαδικασία αυτή ταλαιπωρία κι έτσι, τα περισσότερα εστιατόρια απλά πετούν τα μπουκάλια μαζί με τα αποφάγια που τοποθετούνται στις κανονικές σακούλες των σκουπιδιών.

Έπειτα, έχουμε ένα πρόσφατο νομοθέτημα από την πόλη του Σιάτλ, το οποίο απαγορεύει τα καλαμάκια μίας χρήσεως σε εστιατόρια, υποχρεώνοντάς τα να χρησιμοποιήσουν βιοδιασπώμενα προϊόντα τα οποία κοστίζουν τρεις ή τέσσερις φορές περισσότερο.

Ήδη φαντάζομαι τον μπάρμπα Σταύρο στην γειτονική πιτσαρία να παραπονιέται ότι «θα μου κλείσουν το μαγαζί. Αυτά τα καλαμάκια είναι πολύ ακριβά»!

Φυσικά, υπερβάλλει. Εάν ξοδεύει $75 τον μήνα για καλαμάκια, το να διαθέσει άλλα $75 ή ακόμη και $150 δεν θα του προξενήσει κάποια σοβαρή οικονομική ζημιά. Αν θέλει τόσο πολύ να καλύψει τα επιπλέον έξοδα, μπορεί να αυξήσει το κόστος των αναψυκτικών κατά δέκα λεπτά. Δεν θα παραπονεθεί κανείς και θα βγει κερδισμένος κι από πάνω.

Για όσους από εμάς δεν ζούμε στο Σιάτλ και δεν μας επηρεάζει ο συγκεκριμένος νόμος, θα ήταν ανοησία να αγνοήσουμε το «πρόβλημα» ώσπου να μας επηρεάσει άμεσα. Στον σημερινό κόσμο, οι καταναλωτές παρουσιάζουν αυξημένο ενδιαφέρον για το περιβάλλον και ό,τι απασχολεί τους πελάτες μας πρέπει να απασχολεί κι εμάς. Οι μεγάλες αλυσίδες εστίασης το κατάλαβαν αυτό από νωρίς και διέκοψαν την γενική χρήση του πλανητοκτόνου φελιζόλ στο πακετάρισμα παραγγελιών. Για παράδειγμα, το «Applebee’s» χρησιμοποιεί ακριβά και ελκυστικά μαύρα πλαστικά δοχεία με διάφανα κουμπωτά καπάκια για τις παραγγελίες που ετοιμάζει για το σπίτι, η κατασκευή των οποίων είναι αρκετά δυνατή ώστε να αντέχει το επαλειμμένο πλύσιμο σε πλυντήριο πιάτων. Εννοείται, βέβαια, ότι δεν κατέληξαν σ’ αυτήν την απόφαση μόνο και μόνο διότι τους άρεσε η ιδέα της προστασίας του περιβάλλοντος. Γνώριζαν ότι η χρήση φελιζόλ επηρέαζε αρνητικά την εικόνα τους στα μάτια των πελατών τους.

  …Η αντιμετώπιση

Αντιθέτως, η υιοθεσία πράσινων πολιτικών δημιουργεί θετική εντύπωση στους επισκέπτες. Καθώς η γενιά των Millennials βαίνει προς την τέταρτη δεκαετία της ζωής τους, οι αξίες τους διαμορφώνουν το κυρίαρχο «πνεύμα των καιρών». Συνεπώς, στρέφονται προς επιχειρήσεις και εμπορικές επωνυμίες που απεικονίζουν άμεσα τις αξίες αυτές. Εντασσόμενοι στο κίνημα του οικολογικού πακεταρίσματος των φαγητών, θα κερδίσετε τον σεβασμό τους και, τηρουμένων των αναλογιών, την πελατεία τους.

Κάντε μια δοκιμή προσθέτοντας μια δήλωση υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος στον κατάλογό σας. Μη διστάσετε να ενημερώσετε τους επισκέπτες σας ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί δέσμευση για σας και να τους εξηγήσετε τους τρόπους με τους οποίους η δέσμευση αυτή μεταμορφώνεται σε πράξη.

Ξεκινήστε με μια καλή εισαγωγική πρόταση, όπως την εξής: «Το εστιατόριό μας συνεισφέρει με υπερηφάνεια στην προστασία του πράσινου στο περιβάλλον μας». Μετά, αναφερθείτε σε συγκεκριμένες πολιτικές του καταστήματός σας: «Χρησιμοποιούμε λάμπες εξοικονόμησης ενέργειας LED στο σαλόνι μας, συσκευές υψηλής ενεργειακής απόδοσης στην κουζίνα μας, στέλνουμε τα χρησιμοποιημένα λάδια για ανακύκλωση και χρησιμοποιούμε μόνο υλικά που είναι φιλικά για το περιβάλλον στα δοχεία μίας χρήσεως». Μπορείτε να γίνεται ακόμη πιο συγκεκριμένοι, ενημερώνοντάς τους πελάτες σας, π.χ. ότι χρησιμοποιείτε καλαμάκια που είναι φτιαγμένα από προϊόντα λιπασματοποίησης αποβλήτων.

Σε τελική ανάλυση, ο κόσμος θα είναι λίγο πιο πράσινος, τα επιπλέον έξοδα μπορεί να απορροφηθούν και η επιχείρησή σας μπορεί να αυξήσει την πελατεία της.

 

---

Constantine N. Kolitsas is a restaurant consultant living in the New York tri-state area. His company, CNK Consulting, has helped numerous businesses improve their operations, develop their concepts, and increase profitability. For more information visit cnk-consulting.com or call 1-888-869-6068.

---

 

uncategorized