Οι Καλοί Εργάτες Σπανίζουν Σήμερα
Posted by estiator at 10 July, at 03 : 36 AM Print
ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΟΛΙΤΣΑ
Κατά τις συζητήσεις μου με πελάτες, φίλους και συνεταίρους, έχω κουραστεί να ακούω την παλιά δικαιολογία «δεν μπορείς να βρεις καλή βοήθεια στις μέρες μας», πιο συχνά από ποτέ άλλοτε. Και ενώ υπάρχει μια δόση αλήθειας σ’ αυτόν τον ισχυρισμό, είναι πολύ βολικό να καταλογίζεις ευθύνες ενώ, στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι διευθυντές και ιδιοκτήτες εστιατορίων θα μπορούσαν να πάρουν το μεγαλύτερο μέρος τής ευθύνης τής εργασιακής αποτυχίας πάνω τους.
Πράγματι, παλαιότερα, οι νεαροί εργάτες που προέρχονταν από ισπανόφωνες χώρες και αναλάμβαναν εργασία στον τομέα των εστιατορίων είχαν μεγαλύτερα κίνητρα. Όταν πρωτοανέλαβα διοικητικά καθήκοντα, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, υπήρχαν λαντζέρηδες που παρακολουθούσαν κάθε κίνηση του αρχιμάγειρα προσπαθώντας να μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα. Ήθελαν να προοδεύσουν και να βελτιωθούν. Αν κάτι χρειαζόταν επισκευή ήταν σύνηθες να προσφερθεί εθελοντικά κάποιος από τους εργαζόμενους και να το αναλάβει (πράγμα που βοηθούσε στο να αποφευχθούν επιπλέον υπέρογκα έξοδα σε υπηρεσίες επισκευών). Όταν ένα ψυγείο-ντουλάπα χρειαζόταν καθάρισμα το άδειαζαν από το περιεχόμενό του, το έτριβαν προσεκτικά, το αποστείρωναν και επανατοποθετούσαν το περιεχόμενό του χωρίς να χρειάζεται να τους δώσω οδηγίες. Αυτοί οι εργαζόμενοι έκαναν τη ζωή μου πιο εύκολη. Ήταν ευγνώμονες για τη δουλειά που είχαν και δεν χρειαζόταν να φωνάζω για να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες. Το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να τους συμπεριφέρομαι με σεβασμό και να γνωστοποιώ τις προσδοκίες μου.
Σήμερα, οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι στην κουζίνα ενδεχομένως να μην έχουν το ίδιο κίνητρο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν είναι «καλοί βοηθοί», αλλά ότι πρέπει να διοικούνται.
Για πολλά ανεξάρτητα εστιατόρια διοίκηση σημαίνει να χειρίζεσαι την ταμειακή μηχανή και να υποδέχεσαι τους πελάτες. Σημαίνει να επιπλήττεις τους εργαζόμενους που ξεπερνούν τα όρια και να προΐστασαι των προμηθευτών σου. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αναμενόμενο ότι το προσωπικό θα πρέπει να ξέρει τι να κάνει και απλώς να το κάνει. Το ποσοστό των πόρων που δαπανούνται στην εκπαίδευση -σχεδόν μηδενικό- μιλάει από μόνο του. Δεν εκπαιδεύουμε τους εργαζόμενούς μας, δεν τους διοικούμε δυναμικά, και περιμένουμε από αυτή τη γενιά εργατών τα ίδια αποτελέσματα, όπως κάναμε από τις γενιές που ξεκίνησαν από το μηδέν, πριν από 20 ή 30 χρόνια.
ΕΥΣΕΒΗΣ ΠΟΘΟΣ…
Σήμερα οι εργαζόμενοι στο ξεκίνημά τους -οι περισσότεροι από τους οποίους ανήκουν στην φοβερή και τρομερή γενιά της νέας χιλιετίας- χρειάζονται εκπαίδευση και σωστή διοίκηση. Και χρειάζονται κάποιον να τους εμπνεύσει. Το μυστικό για να εργάζεται σωστά το προσωπικό μιας επιχείρησης -ειδικά οι άνθρωποι που βρίσκονται σε μη επιθυμητές θέσεις εργασίας- είναι το να νοιώθουν ικανοποίηση ή ευτυχία ή ευχαρίστηση (επιλέξτε τον όρο που σας εκφράζει, αν και στην προκειμένη περίπτωση είναι σχεδόν ταυτόσημοι). Κι ενώ αυτό συνέβαινε πάντοτε, τα απαραίτητα συστατικά της ευτυχίας έχουν αλλάξει και ως διευθύνοντες σύμβουλοι πρέπει να το κατανοήσουμε και να διαμορφώσουμε ανάλογα τον τρόπο που διοικούμε.
Οι μετανάστες που προέρχονταν από τη Λατινική Αμερική πριν από 20 χρόνια, ήταν τόσο ευγνώμονες που ξέφευγαν από τη φτώχεια και ζούσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες ώστε αυτό από μόνο του αρκούσε για να νοιώθουν προσωπική ικανοποίηση. Με τα χρήματα που έβγαζαν μπορούσαν να συντηρήσουν τη σύζυγο και τα παιδιά τους που βρίσκονταν στις πατρίδες τους. Μπορούσαν να φτιάξουν ένα σπίτι στο χωριό τους, στο οποίο ονειρεύονταν να επιστρέψουν. Θυσιάζοντας τις μοντέρνες ανέσεις που τους πρόσφερε η ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες ζούσαν με τα χρήματα που κέρδιζαν ενώ, παράλληλα, αποταμίευαν. Δεν χρειάζονταν εξελιγμένα κινητά τηλέφωνα ούτε την πληθώρα των τεχνολογικών επιτευγμάτων. Δεν είχαν ανάγκη τις διαδικτυακές υπηρεσίες ούτε τις ηλεκτρονικές συσκευές που ενεργοποιούνται με τη φωνή. Ήταν ευχαριστημένοι με λίγες αλλαξιές ρούχων και, αν ήταν τυχεροί, με ένα παλιό, μεταχειρισμένο αυτοκίνητο. Τίποτα απ’ αυτά δεν ισχύει για τους σημερινούς νεοαφιχθέντες και τίποτα δε θα μπορούσε να ισχύσει για τη γενιά της χιλιετίας ανεξάρτητα από το πού γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.
Έτσι, καθώς τα δεδομένα που προκαλούν την ευτυχία έχουν αλλάξει, αντίστοιχα έχει αλλάξει και η αντίληψη του τι συμβαίνει έξω από τον εργασιακό χώρο. Παρόλο που εδώ και 30 χρόνια είναι δεδομένη η κατοχή υπολογιστών, έχουν περάσει μόλις 10 χρόνια από την εμφάνιση των «έξυπνων» κινητών. Ελάχιστοι λαντζέρηδες είχαν υπολογιστές, φορητούς ή μη, ενώ η πρόσβασή τους στο διαδίκτυο ήταν πολύ περιορισμένη. Σήμερα κάθε λαντζέρης έχει στην κατοχή του ένα «έξυπνο» κινητό, έχει σελίδα στο Facebook ή στο Instagram, παρακολουθεί ποδόσφαιρο σε απευθείας σύνδεση και είναι συνεχώς συνδεδεμένος με τους φίλους του και με πλατφόρμες πληροφοριών. Η αντίληψή τους περί ευτυχίας επηρεάζεται από τους ίδιους εξωγενείς παράγοντες που επηρεάζουν τον καθένα μας.
Αν αυτό μοιάζει με μια ρομαντική λαχτάρα επιστροφής στην εποχή που οι εργαζόμενοι ασχολούνταν λιγότερο με τον κόσμο εκτός της εργασίας τους και ήταν περισσότερο εκμεταλλεύσιμοι, ζητώ συγγνώμη. Δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου αλλά το να αναλύσω τα αίτια ούτως ώστε να προσεγγίσουμε αποτελεσματικά το θέμα της δέσμευσης των υπαλλήλων.
Kαθώς το διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα δημιουργούν ένα περιβάλλον ισοτιμίας και κοινωνικής ισότητας (κανένας δεν είναι ανώτερος από τον άλλο), πρέπει να καταλάβουμε ως διοικητές επιχειρήσεων ότι δεν μπορούμε να διοικούμε κάθετα αλλά προς όλες τις κατευθύνσεις, που σημαίνει ότι -παρόλο που γνωρίζουμε τη θέση μας στην εργασιακή ιεραρχία- πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν ίσοι με όλο το προσωπικό. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί επιτυχώς, αν το προσωπικό είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο και αν εμείς το ενημερώνουμε συνεχώς για τα πρότυπα, τους στόχους και τις προσδοκίες μας.
Αυτό προϋποθέτει ιδιαίτερη φροντίδα, σχεδιασμό και πόρους. Δεν είναι δύσκολο αλλά πολλοί ανεξάρτητοι εστιάτορες δεν διαθέτουν την απαραίτητη εμπειρία.
Άρα, η λύση στο να βρει κανείς «σωστή βοήθεια» δεν έγκειται στο να ελέγξετε το προσωπικό της επιχείρησης αλλά στο να κοιτάξετε μέσα σας, να καταλάβετε τις ελλείψεις σας στον τομέα της διοίκησης και να αναζητήσετε εκπαίδευση και βοήθεια ώστε να είστε σε θέση να κάνετε προσωπικές προσαρμογές, οι οποίες θα έχουν θετική επίπτωση στο εργασιακό περιβάλλον της επιχείρησής σας. Υπάρχουν εξαιρετικοί άνθρωποι στην αγορά εργασίας, οι οποίοι απλώς πρέπει να εκπαιδευτούν ώστε να γίνουν καλοί εργαζόμενοι.
