Παραδοσιακά Προϊόντα: Χίος
Posted by estiator at 10 October, at 07 : 56 AM Print
Οι ομορφιές της Χίου
Του ΔΙΟΝΥΣΗ Ε. ΚΟΝΤΑΡΙΝΗ
Σε μια γωνιά του Αιγαίου, ένα νησί με άγρια ομορφιά και ζωγραφιστές παραλίες που πάνω του κουβαλάει μεσαιωνικά χωριά, είναι η ξακουστή Χίος. Ένα νησί γεμάτο με κρυμμένους θησαυρούς. Ένα νησί ευλογημένο από τη φύση και την ιστορία. Το νησί που γέννησε τον Όμηρο. Μια επίσκεψη στο νησί είναι μια μεγάλη εμπειρία. Ας το δοκιμάσουμε. Κι ας ξεκινήσουμε με έναν περίπατο στην πόλη της Χίου, στη Χώρα, όπως την λένε, που αξίζει πάρα πολλά.
Η Απλωταριά, η προκυμαία με το φαντασμαγορικό “Πεζόδρομό” της, το κάστρο το καθένα χωριστά και όλα μαζί είναι κάτι το ξεχωριστό. Μια πόλη ζωντανή με πολλές δραστηριότητες. Στολίδι της το Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο όπου φιλοξενεί όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στην πλατεία Βουνακίου με τον θαυμάσιο κήπο, υπάρχει το Οθωμανικό Τέμενος (Μετζιτέ τζαμί) όπου στεγάζεται το Βυζαντινό Μουσείο. Ακόμη στην πλατεία αυτή φιλοξενούνται αγάλματα επιφανών Χιωτών, με ξεχωριστή θέση το άγαλμα του μεγάλου αγωνιστή του 1821, Κωνσταντίνου Κανάρη. Λίγο πάνω από την πλατεία υπάρχει η κεντρική είσοδος για το Μεσαιωνικό κάστρο. Το κάστρο κτίστηκε τον 10ο αιώνα και φιλοξενεί έναν παραδοσιακό οικισμό, με στενά δρομάκια ενώ υπάρχουν και ερείπια από κτίρια άλλων εποχών.
Από τις πλέον εντυπωσιακές περιοχές, ο Κάμπος. Ένα ιδιαίτερο οικιστικό σύνολο. Γραφικά στενά δρομάκια, μεγάλα παλιά αρχοντικά σπίτια, φτιαγμένα με ξεχωριστή μαστοριά, διακοσμημένες αυλές, κήποι με άφθονα λουλούδια. Ένας αρμονικός συνδυασμός φυσικού τοπίου και χαρακτηριστικής αρχιτεκτονικής. Εδώ κάποτε έμεναν οι άρχοντες, και ακόμη υπάρχουν τα σημάδια των Γενοβέζων. Είναι γεγονός ότι ο Κάμπος στο σύνολό του αποτελεί ένα αξιοθέατο του νησιού.
Ο δρόμος προς τα νότια μετά από τον Κάμπο οδηγεί στα Μαστιχοχώρια. Είναι είκοσι χωριά και το πρώτο που συναντάμε είναι η Καλλιμασιά. Ακολουθούν τα Αρμόλια, η Καλαμωτή, τα Νένητα, οι Ολύμποι και όλα τα υπόλοιπα. Η ιστορία αυτών των χωριών ξεκινά από τα χρόνια του Μασαίωνα, από τα χρόνια που το νησί το κατέκτησαν οι Γενοβέζοι. Η μαστίχα, σαν ένα εξαίρετο προϊόν ταξίδευε σε όλο τον κόσμο. Από τους Ρωμαίους ευγενείς και τα χαρέμια των Οθωμανών μέχρι τα μοναστήρια των Φραγκισκανών μοναχών. Από όλα τα Μαστιχοχώρια εκείνα που διατηρούνται μέχρι σήμερα σε καλή κατάσταση, μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του 1881 είναι τα Μεστά, το Πυργί και οι Ολύμποι.
Το Πυργί και τα Μεστά είναι δυο από τα είκοσι χωριά που μοσχοβολούν μαστίχα. Μια βόλτα στα χωριά αυτά είναι μια μαγεία ομορφιάς. Η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των σπιτιών θα γυρίσουν τον χρόνο πίσω, ενώ τον Αύγουστο τα δέντρα μοιάζουν δακρυσμένα από την μαστίχα που τρέχει.
Μια πρώτη επίσκεψη στο Πυργί, εντυπωσιάζει με το στόλισμα που έχουν όλα τα σπίτια στις προσόψεις τους. Είναι η τεχνική που έχει πάρει την ονομασία “Ξυστό” και είναι μοναδική στον ελλαδικό χώρο. Πρόκειται για χαραγμένα σχέδια-στολίδια που εντυπωσιάζουν. Στο κέντρο του χωριού υπάρχει ένας μεγάλος ερειπωμένος πύργος.
Τα Μεστά, ένα παλιό μεσαιωνικό χωριό, από τα ωραιότερα του νησιού, αλλά και το πλέον καλοδιατηρημένο με αρχιτεκτονική που συναντάται μόνο εκεί. Ένας περίπατος στα στενά σοκάκια του χωριού, μοιάζει με ταξίδι στο χρόνο που έχει περάσει. Το παλαιότερο μνημείο του οικισμού η Μονή του Παλαιού Ταξιάρχη, μια εκκλησία μοναδική που κτίστηκε κατά την βυζαντινή περίοδο. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του θεωρείται δείγμα τέχνης της χιώτικης ξυλογλυπτικής.
Ανάβατος. Μια καστροπολιτεία. Ένας μοναδικός σε ομορφιά εγκαταλελειμμένος μεσαιωνικός οικισμός, γεμάτος ιστορία και θρύλους. Ένα ολόκληρο χωριό που κρέμεται δίπλα σ΄έναν τρομερό γκρεμό. Ο 11ος αιώνας αναφέρεται σαν χρόνος ίδρυσης του οικισμού. Καταστράφηκε με την “Σφαγή της Χίου “ το 1822 και από τότε ερήμωσε.
Η Νέα Μονή, αυτό το ξακουστό μοναστηριακό συγκρότημα είναι ένα μοναστήρι του 11ου αιώνα και μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Χτίστηκε το 1042 μ.Χ. και τα εξαιρετικής τέχνης ψηφιδωτά του το έχουν κάνει παγκόσμια γνωστό. Λίγο ψηλότερα από την Μονή βρίσκεται η Σκήτη των Αγίων Πατέρων, ιδρυτών της Μονής. Η Μονή πέρασε πολλές δοκιμασίες με κυριότερες την πυρπόλησή της από τους Τούρκους το 1822 και τις ζημιές του καταστρεπτικού σεισμού του 1881.
Αφήνοντας πίσω μας την πόλη της Χίου και προχωρώντας βόρεια φτάνουμε στον παραδοσιακό οικισμό της Βολισσού. Χαρακτηριστικό το Κάστρο του οικισμού όπου μέσα του φιλοξενεί κτίρια, εκκλησίες και δεξαμενές. Στα βόρεια της πόλης βρίσκεται ο οικισμός Βροντάδο. Στην παραθαλάσσια περιοχή του οικισμού βρίσκεται ένας πέτρινος όγκος. Είναι “Η πέτρα του Ομήρου”, αυτό ήταν το σχολείο του μεγάλου ποιητή. Υποτίθεται, ότι εκεί ο ποιητής εδίδασκε τα έπη του στους μαθητές του.
Απαραίτητη μια επίσκεψη και στις Οινούσες. Αυτό το πανέμορφο σύμπλεγμα των εννέα μικρών νησίδων που βρίσκονται απλωμένες ανάμεσα στη Χίο και την Τουρκία. Γνωστές από τον 6ο π.Χ. αιώνα για το καλό κρασί τους. Το μεγαλύτερο από τα νησιά αυτά είναι η Αιγνούσα, που σημαίνει “λυγαριά”. Η περιοχή προστατεύεται από το δίκτυο Natura 2000 και είναι γεμάτη με πανέμορφες ακρογιαλιές. Ένας παραδοσιακός οικισμός με γραφικά πολύχρωμα σπίτια και τον μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών. Πολλοί οι εφοπλιστές που κατάγονται από αυτόν τον οικισμό και διατηρούν και σήμερα τις εξοχικές τους κατοικίες εκεί. Στο νησί της Αιγνούσας λειτουργεί Ναυτικό Λύκειο και Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού.
Να τελειώσουμε αυτόν τον σύντομο περίπατο με την επίσκεψή μας στην Αγία του νησιού. Την Αγία Μαρκέλλα, την πολιούχο του νησιού η οποία λέγεται ότι μαρτύρησε σε αυτή την περιοχή. Μια πανέμορφη παραλία όπου εκεί είναι η Μονή της Αγίας. Στις 22 Ιουλίου γιορτάζεται η μνήμη της και συγκεντρώνονται εκεί πάρα πολλοί άνθρωποι από όλη την Ελλάδα. Από εκεί ξεκινά και το μονοπάτι που οδηγεί στο Αγίασμα, τον τόπο όπου εμαρτύρησε η Αγία.
Πολλά ακόμη αυτά που μπορεί να θαυμάσει κανείς στο νησί της Χίου. Τα αφήνουμε και ελπίζουμε σε μια ακόμη επίσκεψη.
